Aankomst en eerste dag

We zijn in Zambia! We hebben een prima vlucht gehad. Bij aankomst duurde het wel behoorlijk lang om onze visums voor elkaar te krijgen, omdat we nog geen dollars hadden. Cedrick en Judith stonden al op ons te wachten.

Toen we bij het ouderlijk huis van Judith kwamen, was daar de hele familie nog op om ons te verwelkomen. Toen we onze slaapplaatsen zagen moesten we wel even slikken. We slapen met zes meiden (wij en Judith) in drie bedden (waarvan één stapelbed) op een piepklein kamertje. De jongens hebben het iets luxer met z’n vieren op 3 matrassen, maar straks komt Marco daar nog bij. De badkamer is ook anders dan we ooit gezien hebben, we hebben het nog even uitgesteld, maar morgen zullen we hem toch echt moeten gebruiken.

Vanmorgen kregen we een luxe welkomontbijt met brood en omelet. We hebben al wel begrepen dat we dit niet elke morgen hoeven te verwachten. Er zal in de ochtend vooral maispap op het menu staan. Na het ontbijt heeft Cedrick ons het één en ander verteld over Zambia en had hij voor iedereen een keycord met onze Nyanja naam erop. Nyanja is één van de lokale talen die veel in Lusaka gesproken wordt. Daarna zijn we op pad gegaan om de twee projecten te bezoeken. Toen we bij het Immanuel Centre aankwamen, stonden de kinderen al klaar om voor ons te zingen! Deze kinderen zijn tussen de vijf en twintig jaar oud en hebben tenminste één ouder verloren. Daarnaast zijn de kinderen bijna allemaal HIV positief. Doordat we dit wisten, was het best apart om deze kinderen te ontmoeten.

Van Carola, de oprichtster, kregen we een rondleiding. Dit was een indrukwekkende kennismaking.

De maaltijd voor de kinderen stond al klaar.

Na het Immanuel Centre, gingen we ook kennis maken met het andere project; het God at Work weeshuis. Hier wonen 55 (voormalige straat)kinderen. Er zijn hier nog nooit eerder vrijwilligers geweest, en ‘pastor Banda’ was bijzonder dankbaar voor onze komst.

De omstandigheden in dit weeshuis zijn slecht. Doordat er maar een paar matrassen zijn, slapen de kinderen hutje mutje in de bedden, een situatie die nauwelijks voor te stellen is in Nederland.

Bij het weeshuis is op dit moment maar één wc die werkt en deze is in slechte staat. Wij hopen in de komende weken een toiletblok bij het weeshuis te (laten) bouwen.

Vanavond aten we met iedereen die in dit huis woont (en dat zijn heel veel mensen!) een speciaal feestmaal. We konden al direct nieuwe dingen proeven, zoals gebakken rupsen. Morgen gaan we de bouwmaterialen kopen voor het afdak dat we laten bouwen bij het Immanuel Centrum. Ook hopen we de cadeautjes te kopen die we rond Kerst aan de kinderen geven en doen we inkopen voor de spulletjes die we nodig hebben voor de spelletjes en de knutselwerkjes.

We zijn hier nog maar één dag, maar we hebben het idee dat we al heel veel meegemaakt hebben. We hebben een usb-stick gekocht met prepaid internettegoed, dus we hopen regelmatig iets van ons te laten horen. Groetjes van ons allemaal!

18 gedachten over “Aankomst en eerste dag

  1. lieve allemaal, wat leuk om even wat over jullie ervaringen te lezen!! Inderdaad een partij indrukken die
    er niet om liegen. Jullie kunnen vast met heel veel voor hun betekenen, en kinderen gelukkig maken, al is het maar een glimlach. succes…….

  2. Henk Linda en allemaal, fijn dat
    we al zo snel al iets van jullie
    mogen horen.
    We wensen jullie sterkte en gezondheid toe.
    We leven met jullie mee en bidden
    voor jullie.

  3. Super fijn om even wat van jullie te horen,het is wel duidelijk dat daar heel wat hulp nodig is.sterkte en Gods zegen toegewenst .

  4. Hallo allemaa!
    Wat ontzettend indrukwekkend!
    Henk ik had een app gestuurd, maar de niet dat je hem kan lezen…
    De opbrengst van de collecte van de kerstdienst was 286 euro!
    Denk dat jullie er wel wat moois voor kunnen doen!
    Liefs, Renske

  5. Linda en Henk (en alle anderen),
    Gaaf om te zien hoe jullie daar iets mogen betekenen. Die koppies van de kids spreken boekdelen. Heel veel succes met de klussen en geniet ze natuurlijk.

  6. Tjonge…
    Bizar…
    Die matrassen…
    Die schitterende tegelijk lege ogen…
    Die slaapkamer…
    Wat een armoede, en dat op dit moment op de wereld. Wat ben ik trots op jullie. Deel alle liefde die je hebt. Ik bid: zorg Here Jezus, en maak alles nieuw..

  7. Indrukwekkend. Dat moet voor jullie als groep ook best heftig zijn allemaal. Sterkte. Ik hoop dat de mensen daar en vooral de kinderen (ook) door jullie weer een glimpje hoop mogen zien. Succes met de werkzaamheden voor het sanitair.

  8. Indrukwekkend!!
    Wat hebben wij het goed hier, zo’n verschil!
    Fijn om wat van jullie te horen en veel succes met alles wat jullie van plan zijn daar.Er is genoeg te doen.
    Lieve groeten van ons uit een regenachtig Nederland.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.